Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να σας κινήσει το ενδιαφέρον σ΄αυτό το ιδιαίτερο νησί. Το υλικό το ετοιμάσαμε μαζί με την Νεντελίνα Γκότσεβα, η οποία έχει μεγαλώσει στην Ικαρία και είναι σε θέση να μας πει περισσότερα για εκεί. Το πιο σημαντικό στην επίσκεψή σας στο νησί, έτσι ώστε να το νιώσετε σαν ντόπιος, είναι να μην έχετε κάποιο πλάνο, πρόγραμμα, να μη βιάζεστε και ν’ αφήσετε το ρολόι μακριά από σας. Ακριβώς γι’ αυτό, το άρθρο δεν είναι γεμάτο λεπτομέρειες, για να μπορείτε να βυθιστείτε στην ηρεμία που σας περιμένει στην Ικαρία.
Μυθολογία.
Ο βασιλιάς της Κρήτης, ο Μίνωας, είχε αναθέσει στον επιδέξιο και πολύτεχνο Δαίδαλο να κατασκευάσει το Λαβύρινθο για να κλείσει εκεί τον Μινώταυρο. Ο Μίνωας, όμως, έκλεισε εκεί και τον Δαίδαλο, μαζί με τον υιό του, τον Ίκαρο. Ψάχνοντας τρόπο να δραπετεύσει ο Δαίδαλος έφτιαξε δυο ζεύγη κέρινα φτερά, για κείνον και το γιο του. Π αρά τις συμβουλές και οδηγίες του πατέρα του, ο οποίος του είχε πει να μη πλησιάζει κοντά στον ήλιο, δεν τον άκουσε. Έτσι τα κέρινα φτερά του έλιωσαν από την ηλιακή θερμότητα κι έπεσε στη θάλασσα. Από τότε το νησί και το πέλαγος φέρουν το όνομά του.
Γεωγραφία.
Η Ικαρία βρίσκεται νοτιοανατολικά από την Αθήνα, μεταξύ των νησιών Μύκονο και Σάμο. Το νησί είναι μικρό, αλλά έχει 160χλμ. ακτή, που είναι σχεδόν τα μισά από την ακτή της Βουλγαρίας (354χλμ.). Η έκταση του νησιού είναι γύρω στα 270 τ.μ.. Το νησί είναι ορεινό, με το υψηλότερο σημείο να έρχεται στα 1037μ.. Ο πληθυσμός του μετριέται γύρω στους 8000 κατοίκους. Η πρωτεύουσα του νησιού είναι ο Άγιος Κήρυκος. Στο νησί έχει πολύ αέρα, ειδικά το καλοκαίρι, απ’ την άλλη όμως είναι αυτό ακριβώς που ψάχνουν οι σερφίστες.
Το λιμάνι του Αγίου Κηρύκου στην Ικαρία
Ιστορία.
Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, το 1912, η Ικαρία ανεξαρτοποιείται από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και παραμένει ανεξάρτητη πέντε ολόκληρους μήνες με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες και ύμνο, προτού ενωθεί με την Ελλάδα.
Αξιοθαύμαστο.
Η Ικαρία είναι ανάμεσα στις πέντε μπλε ζώνες του πλανήτη, όπου οι κάτοικοι ζούνε μέχρι τα βαθιά τους γεράματα. Στην πραγματικότητα ο ένας στους τρεις ζει τουλάχιστον μέχρι τα 90 του χρόνια, συγκριτικά με το μέσο όρο της Ελλάδος που είναι γύρω στα 79.
Οι άνθρωποι στην Ικαρία δεν βιάζονται και χαίρονται τη ζωή τους. Οι ηλικιωμένοι είναι μέρος της καθημερινότητας των νέων και συμμετέχουν ενεργά. Ενδιαφέρον παράδειγμα είναι ότι μπορεί κάποιος να δει ηλικιωμένη γυναίκα στα 80 να πίνει το κρασάκι της μαζί με τους νέους στο καφενέ στις δύο ή τρεις η ώρα τα ξημερώματα!
Τα μυστικά της μακροζωίας:
- Άσκηση, βόλτες στο βουνό.
- Μεσημεριανός ύπνος
- Μεσογειακή δίαιτα: φρούτα, λαχανικά, θαλασσινά, λάδι, μέλι και κόκκινο κρασί.
- Ενεργή σεξουαλική ζωή, ακόμα και σε ηλικία.
- Ισχυρή αίσθηση της κοινότητας.
- Ηρεμία, θετικότητα και καθόλου στρες.
Ενδιαφέρον έχει το ντόπιο μέλι, που λέγεται „άναμα“, το οποίο μαζεύεται από το σπάνιο φυτό ρείκι (Erica manipuliflora), που ανθίζει το χειμώνα. Θεωρείται ένα από τα πιο ποιοτικά μέλια της Ελλάδας.
Η χαμογελαστή Νεντελίνα Γκότσεβα μας μοιράστηκε ακόμαι και δικές της φωτογραφίες για το άρθρο
Η διήγηση της Νεντελίνας.
Στην Ικαρία μπορεί κανείς να απολαύσει τη παρθένα φύση, αλλά και τα ιδιαίτερα έθιμα αυτού του νησιού.
Το νησί είναι ένα από τα πράσινα νησιά της Ελλάδας, με έντονη βλάστηση και πολλές φυσικές πηγές. Στη μία πλευρά του νησιού υπάρχουν πεύκα, έλατα, κέδροι κι άλλα κωνοφόρα δέντρα. Έχει απ’ όλα, ψηλά βουνά, ποτάμια, σπηλιές και μερικές ιδανικές παραλίες για σερφίστες. Αυτή η πλευρά (η βόρεια ή πιο σωστά η βορειοανατολική πλευρά) είναι η τουριστική πλευρά, στην οποία υπάρχει σούπερ μάρκετ, φαρμακείο, ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα κι ότι άλλο μπορεί να χρειαστεί ένας ξένος. Γιατί στην Ικαρία, όταν κάποιος δεν είναι από’ κει, είναι ξένος, ανεξαρτήτως αν είναι Έλληνας ή όχι.
Εγώ θα σας μιλήσω για την άλλη πλευρά (τη νότια ή τη νοτιοδυτική πλευρά) του νησιού, αυτή που αγαπώ και σ’ αυτήν που έχω μεγαλώσει. Την πετρώδη πλευρά. Αυτή με τους μεγάλους βράχους, που είναι σαν να τους έχουν βάλει προσεχτικά γίγαντες, αυτή με τα αγριοκάτσικα („ρασκό“, για τους ντόπιους), τους άγριους λαγούς και τις πέρδικες.
Η άγρια φύση κοντά στο Καρκινάγρι
Εκεί που ακόμα μπορείς ν’απολαύσεις την αληθινή άγρια ομορφιά της φύσης. Σ’ αυτή την πλευρά του νησιού βρίσκεται το σπίτι μου, εν συντομία Καρκινάγρι. Το Καρκινάγρι έχει απ’ όλα που μπορεί να δώσει ηρεμία σ’ έναν άνθρωπο. Φιλόξενοι άνθρωποι, ψάρι, γαλαζοπράσινη θάλασσα. Δεν έχει παραλία, αλλά οι ίδιες οι πέτρες μεταμορφώνονται σε όμορφη παραλία στην οποία μπορείς να κάνεις την ηλιοθεραπεία σου και χωρίς πετσέτα.
Η Παναγίτσα, στο Καρκινάγρι
Σ’ αυτό το χωριό, απ’ όπου κι αν είσαι, όποιος κι αν είσαι, πάντα θα βρεθεί κάποιος με τον οποίον να παίξεις τάβλι στο καφενέ, να πιείς έναν καφέ, ένα ούζο ή μια κούπα κρασί με μεζέ. Να βρεις παρέα και να φας φρέσκο ψάρι από κάποιον ντόπιο ψαρά, μαγειρεμένο από την Τούλα στον “Καράκα“ κι όπως είσαι με το αλάτι απ’τη θάλασσα, χωρίς καμιά ανησυχία να συνεχίσεις πιο πέρα για ένα ποτάκι στα „Κύματα“ και ποιος ξέρει, άμα είσαι τυχερός κι έχει ζωντανή μουσική να γυρίσεις τα ξημερώματα. Χωρίς στρες, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς περαιτέρω σκέψεις, ο χρόνος στο Καρκινάγρι είναι σαν να σταματάει και πραγματικά ζεις.
Οι πέτρες της Ικαρίας
Είναι αλήθεια πως ζηλεύω όσους από τους γνωστούς μου κατάφεραν να μείνουν εκεί, παρ’ ότι τις δυσκολίες του χειμώνα (κλειστοί δρόμοι, μέρες χωρίς ρεύμα και ίντερνετ). Όσο για μένα, το Καρκινάγρι θα είναι πάντα το καταφύγιο μου μέσα στη χαοτική ζωή της πόλης.
Ο δρόμος προς το Καρκινάγρι
Θα ήταν αληθινή πρόκληση για όσους θα ήθελαν να επισκεφθούν το Καρκινάγρι. Ρωτάτε γιατί; Πολύ απλά… Σίγουρα θα παραξενευτείτε όταν θα δείτε πρόσκληση για γάμο ή βάφτιση στο παράθυρο κάποιου μαγαζιού ή κολλημένη σε κάποια κολόνα της ΔΕΗ και καταλάβετε ότι είναι ανοιχτή για όλους, ακόμα και για σας και δεν θα το πιστεύετε. Η αλήθεια είναι πως στην Ικαρία γίνονται ακόμα ανοιχτοί γάμοι και βαφτίσια με 1000 και πάνω άτομα και όλοι είναι καλοδεχούμενοι.
Ένα εξίσου ιδιαίτερο έθιμο είναι και τα πανηγύρια της Ικαρίας, τα οποία γίνονται από τους ανθρώπους του χωριού στο οποίο γίνεται το πανηγύρι. Σχεδόν όλοι βοηθάνε εθελοντικά. Τα προϊόντα, όπως το κατσικίσιο κρέας, οι ντομάτες και το κρασί, είναι όλα ντόπια και αγοράζονται σχετικά σε χαμηλή τιμή κι αντίστοιχα πωλούνται σε αρκετά υψηλή κι αυτό, γιατί τα έσοδα του πανηγυριού πάνε όλα στις ανάγκες του χωριού (π.χ. δρόμοι, λιμάνι, εκκλησία). Για τον λόγο αυτό μην απογοητευτείτε όταν θα πρέπει να πληρώσετε περισσότερα απ’ ότι περιμένατε!
Ο ινδιάνος κοντά στο χωριό Πλωμάρι
Με δυο λόγια, αν σας ήρθε η επιθυμία να επισκεφθείτε την Ικαρία, πρέπει να είστε ανοιχτοί για περιπέτεια, να σας αρέσει να πίνετε κρασί, να θέλετε να χορέψετε και να μην έχετε πρόγραμμα. Κι εννοείτε να πάτε στο πανηγύρι της Λαγκάδας το Δεκαπενταύγουστο!
Παρ’ ότι θα σας είπα να μην έχετε πρόγραμμα, μπορείτε για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το νησί να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Ικαρίας.
Ένα πράγμα να ξέρετε, η Ικαρία είτε θα σας αρέσει είτε όχι, μέση κατάσταση δεν υπάρχει!
Παραλία Συρτικό, Καρκινάγρι
Ευχαριστούμε, Νεντελίνα!
Υ.Γ.: Αν ενδιαφέρεστε πραγματικά να έρθετε, καλό θα είναι να ξέρετε ότι υπάρχει η αεροπορική εταιρεία Astra-Airlines, που πετάει από Θεσσαλονίκη κι Αθήνα για Ικαρία. Ακόμη, για να γυρίσετε το νησί καλό είναι να νοικιάσετε αμάξι.
